ONDERZOEK NAAR MESCALINE BIJ 14 TRICHOCEREUS SOORTEN
ONDERZOEKEN NAAR MESCALINE CACTUSSEN
1. ONDERZOEK NAAR MESCALINE BIJ 14 ECHINOPSIS SOORTEN EN CULTIVARS (2010)
Intro
In 2010 is test gepubliceerd naar de Mescaline concentraties in 14 soorten en kultuurvormen van het geslacht Echinopsis.
De concentraties van Mescaline werden vergeleken met het praktische gebruik door Sjamanen van deze San Pedro Cactussen.
Ofwel: gebruiken Sjamanen wel de sterkste San Pedro Cactussen ? ;-)
San Pedro is de naam van Echinopsis Cactussen uit Zuid-Amerika die het psychoactieve alkaloïde Mescaline bevatten.
De San Pedro wordt door sjamanen gebruikt bij rituelen en ter genezing.
N.B. Het Cactus-geslacht Trichocereus (met o.a. San Pedro en Peruvian Torch)
wordt tegenwoordig bij het geslacht Echinopsis ingedeeld.
Onderzoeks-gegevens
Publicatie-datum: 14-7-2010.
Auteurs: Ogunbodede, McCombs, Trout, Daley, Terry.
Titel: New Mescaline Concentrations From 14 Taxa/Cultivars of Echinopsis Spp. (Cactaceae) ("San Pedro")
and Their Relevance to Shamanic Practice
Magazine: Journal of Ethnopharmacology 131 (blz. 356 - 362).
Opmerkingen: Drie medewerkers zijn werkzaam bij de Universiteit van Texas (Vakgroep Biologie).
Twee mederwerkers werken bij het Cactus Conservation Institute in Texas (USA).
Onderzoekers
Een van de onderzoekers in dit onderzoek was de San Pedro Cactus kenner K. Trout .
K. Trout heeft eerder het enige uitgebreide boek over San Pedro Cactussen geschreven, en zelf uitgegeven.
Links naar het onderzoek
Download-link van het onderzoek: Ogunbodede: San Pedro
Link naar de foto's: Foto's van de geteste Echinopsis soorten
Hier staat een kort verslag van het onderzoek naar het Mescaline gehalte van 14 Trichocereus Cactussen.
Hier staat het complete verslag van het onderzoek naar het Mescaline gehalte van 14 Trichocereus Cactussen.
Alfabetisch overzicht van de sterkste psychoactieve Mescaline Cactussen
Tot het geslacht Echinopsis (vroeger: Trichocereus) behoren de psychoactieve soorten:
-- Echinopsis lageniformis (= Trichocereus bridgesii = Achuma Cactus)
-- Echinopsis pachanoi (= Trichocereus pachanoi = San Pedro Cactus)
-- Echinopsis peruviana (= Trichocereus peruvianus = Peruvian Torch Cactus)
-- Echinopsis scopulicola (= Trichocereus scopulicola = Kale San Pedro Cactus)
1. Gebruikte Cactussen
De Cactussen die werden onderzocht waren:
-- vegetatieve klonen van een bekende geografische afkomst.
-- Cactussen die Sjamanen gebruiken bij hun praktijken.
2. Gebruikt weefsel
Het weefsel uit de buitenkant van de stammen (cortical stem chlorenchyma) werd onderzocht op Mescaline.
De groene buitenste weefsellaag (chlorenchym) bevat de hoogste concentratie Mescaline.
3. Foto's
Van alle geteste Echinopsis Cactussen zijn foto's gemaakt.
Deze foto's zijn online te zien en te downloaden.
Wat is er gemeten in het het onderzoek ?
Er is gemeten:
1. het droge gewicht van het weefsel van de geteste Echinopsis Cactussen.
Het droge gewicht van Cactussen is zo'n 10% van het verse gewicht.
2. de buitenste chlorenchym laag van de geteste Echinopsis Cactussen.
Deze laag bevat relatief het meeste Mescaline.
De concentratie van Mescaline in de hele Cactus zal daarom lager zijn dan die van de chlorenchym-laag.
RESULTATEN UIT HET ONDERZOEK
Samenvatting van het onderzoek
Veel Mescaline bevatten vooral de Echinopsis-soorten:
1. Echinopsis pachanoi.
2. Echinopsis soorten en vormen afkomstig uit Huancabamba in Peru en Matucana in Peru.
De sterkste Echinopsis Cactus was Echinopsis pachanoi (uit Matucana) afkomstig van een leverancier van sjamanen !
De gemeten waarde was zo'n 3,3 keer die van de op één na sterkste Cactus.
En bijna 4 keer de op twee na sterkste Cactus.
En 5,5 keer de op drie na sterkste Cactus.
Dat zijn een wel erg grote verschillen ....
Vreemd is ook dat de Mescaline-concentratie van:
-- Echinopsis lageniformis
sterk afwijkt van de
-- monstervorm van Echinopsis lageniformis.
Uit eerdere onderzoeken bleek dat de Mescaline-concentratie van een:
-- verse gehele Trichocereus pachanoi (Echinopsis pachanoi) zo'n 0,067 % was.
Ofwel de droge Mescaline-concentratie zo'n 0,67 % zou zijn (90% vocht in een Cactus).
Ofwel de buitenste weefsellaag groter dan 0,67% zou moeten zijn (buitenste laag bevat meer Mescaline).
|
SOORTEN IN HET ONDERZOEK
|
||
NAAM
|
% DROOGGEWICHT VAN CHLORENCHYM
|
OPMERKINGEN
|
E. pachanoi (Matucana)
|
||
E. pachanoi (Huancabamba)
|
met lange doorns
|
|
E. scopulicola (Tapecua)
|
FR991
|
|
E. pachanoi (Chagual)
|
||
E. pachanoi (Huancabamba)
|
met lange doorns
|
|
E. pachanoi cv. pallarensis (Pallar)
|
||
E. pachanoi (Huancabamba)
|
||
OPMERKINGEN
1. Maar 1 exemplaar van Echinopsis peruviana onderzocht !
Slechts één cactus van de soort Echinopsis peruviana (Trichocereus peruvianus) is onderzocht.
In het enigste betrouwbare onderzoek uit 1977 bleek Trichocereus peruvianus een zeer hoge Mescaline concentratie te hebben.
Enkele onderzochte Cactussen met lange doorns worden in dit onderzoek ingedeeld bij Echinopsis (Trichocereus) pachanoi.
Botanisch horen ze niet tot Echinopsis pachanoi (= Trichocereus) pachanoi) , want E. pachanoi heeft doorns tot maximaal 2 cm lang.
Botanisch zouden ze bij Echinopsis peruviana (Trichocereus peruvianus) ingedeeld moeten worden.
Echinopsis peruviana (Trichocereus peruvianus) heeft doorns tot 10 cm lang.
2. Doornlengte is een onzeker kenmerk
De vorming van doorns is afhankelijk van alle invloeden die een Cactus tijdens zijn groei ondergaat.
Vooral zonlicht en de grootte van het wortelgestel bepalen de doornvorming.
Met weinig licht vormen Cactussen dunnere, kortere en lichter gekleurde doorns.
Cactussen met korte doorns vormen opeens veel langere doorns als ze groter zijn gegroeid.
Ze staan dan nog steeds in dezelfde pot, en op dezelfde plaats, en krijgen even vaak water en dezelfde voeding
Daarom is de doornlengte van een Cactus een variabel en onzeker kenmerk.
3. Doornlengte van de onderzochte Echinopsis soorten
De onderzochte Echinopsis soorten en vormen groeien waarschijnlijk allemaal in cultuur.
Hier heersen verschillende omstandigheden, die vaak niet optimaal zijn.
Daarom is de doornlengte van de onderzochte Cactussen waarschijnlijk ook hier een variabel kenmerk.
4. Verschil tussen Echinopsis pachanoi uit Huancabamba in Peru met korte en lange doorns
Beide Echinopsis pachanoi vormen zijn afkomstig uit de Piura regio in Huancabamba in Peru.
Beide Echinopsis pachanoi vormen zijn verzameld door dezelfde persoon.
Er is op de foto's weinig verschil te zien tussen de kortbedoornde vorm en de langbedoornde vorm !
Het kleine verschil in de doornlengte kan zijn ontstaan door verschillende kultuur-omstandigheden.
5. Echinopsis pachanoi met lange doorns uit Huancabamba in Peru
Echinopsis pachanoi met lange doorns uit Huancabamba in Peru
De onderzochte Echinopsis pachanoi met lange doorns uit Huancabamba in Peru is per definitie geen E. pachanoi.
De type-plant van Echinopsis (Trichocereus) pachanoi is beschreven als een Cactus met doorns tot 2 cm lang.
Deze Cactus zou dus beter kunnen worden benoemd als Echinopsis peruviana (Trichocereus peruvianus).
6. Trichocereus peruvianus uit Huancabamba in Peru = Echinopsis pachanoi met lange doorns
De door ons aangeboden Trichocereus peruvianus uit Huancabamba in Peru
is waarschijnlijk deze Echinopsis pachanoi uit Huancabamba in Peru met lange doorns.
Het uiterlijk van onze Tr. peruvianus uit Huancabamba is op jonge leeftijd identiek aan dat van een kortbedoornde Tr. pachanoi.
Onze Huancabamba-vorm maakt als jonge plant korte doorns van 4-10 millimeter lengte.
Pas op latere leeftijd maakt deze vorm veel langere doorns (6-8 cm, of meer).
De leverancier van onze Trichocereus peruvianus uit Huancabamba in Peru is dezelfde als de vermelde leverancier in het onderzoek.
Daarom hebben wij deze soort onder de naam Trichocereus peruvianus uit Huancabamba in Peru aangeboden.
En niet als Trichocereus pachanoi uit Huancabamba in Peru.
Tenslotte heeft Trichocereus pachanoi volgens de originele eerste beschrijving maximaal 2 cm lange doorns.
Onze Trichocereus peruvianus uit Huancabamba in Peru blijkt een erg sterke Mescaline Cactus te zijn !
|